Tüm kadim öğretilerin ne kadar benzer olduğunu görmek hem çok güzel hem de hep şaşırtıcı ve çok keyifli.
Balasana çocuk duruşuda dediğimiz bir dinlenme duruşudur yogada. Duruşların arasında yorulduğumuzda bir moladır. Tıpkı hayat gibi dururuz, bırakırız herşeyi. Bedenimiz, belkemiğimiz sırtımız yavaş yavaş yere yaklaşır, bırakırız kendimizi yerçekimine. Tüm endişelerden, tüm zorluklardan uzak, kendimizle, bedenimizle, nefesimizle kalakalırız. Sırtımızdaki tüm yüklerden kurtuluruz. Bu duruş birazcıkta anne karnındaki halimize benzer ve sırtüstü yapılınca da cenin duruşu olur zaten. Annenimizin karnında gibi güvende, tüm sıkıntılardan uzak öylece birkaç dakika kalmak ne iyi gelir. Çocukların bile en sevdiği duruşlardandır. Bu duruşta eğiliriz aynı zamanda kimliğimizi kişiliğimizide bırakır teslim oluruz. Yapabileceğimizi yapmış duruşlarımızla bedenimizi açmış dinlenmeye geçmişizdir herşeyden uzak. Bu duruş tüm fiziksel faaliyetlerden uzak ruhla buluşma anıdır aynı zamanda, ruha teslimiyettir.
Vav harfli bir yüzüğüm olunca baktım ne kadar benziyor vav ın anlamı çocuk ya da cenin duruşuna.
Vav harfide insanın cenin halini ve secdedeki…
View original post 218 kelime daha
Benbizhepimiz's Blog 